‘Daar kwamen alle potten en flikkers toen’, zegt vriend Jan aan tafel, luidop. Ik schrik even – o, Pavlov, maar moet meteen lachen: ‘Sst, daar word je voor gelyncht tegenwoordig’. Wat is daar mis mee, vraagt Jan oprecht verbaasd, dat waren geuzennamen in mijn tijd. Zijn tijd is begindagen COC, waarvan hij voorzitter was. Vroege voorvechter van de homobeweging, dat geeft recht van spreken.
Hoe dat dan nu heet, vraagt Jan. ‘LHBCD of zoiets’, zeg ik. Plus een plus voor de hetero’s, de nieuwe minderheid. Hebben die ook weer wat te emanciperen.
Gekkenwerk ja, bekt niet zo’n mond vol. Buiten krant en journaal hoor ik het niemand zeggen. Natuurlijk niet, praten doe je zuinig. Daarom leven we in twintigtweeëntwintig, scheelt toch een lettergreep.
Hoogste tijd werkelijk te ontwaken en weer gewoon te zeggen wat we bedoelen. Praten blijft soep lepelen met een vork. Het is behelpen, zonder Woke-politie al.
Je kunt de geschiedenis niet afrekenen op de mores van nu. Een slaaf blijft een slaaf, toen en nu, daar helpt geen slaafgemaakte aan.
Dus kom erbij! Wees inclusief en loop niet te pruilen in je exclusieve kringetje. Doe mee, lach om en met elkaar. Wat je in bed bent en doet is eigen zaak. Daarbuiten ben je eerst en vooral mens, m/v/x – vooruit.
Juni 2022
